Home » Geweld tegen LHBTI+’ers in Nederland: meer dan een incident

Geweld tegen LHBTI+’ers in Nederland: meer dan een incident

Table of content

Overzicht / Overview

Mobiel met grindr App

Op papier is Nederland een van de meest tolerante landen ter wereld. Regenboogvlaggen wapperen in gemeenteraadszalen, ministers lopen mee met Pride, en inclusie staat hoog op beleidsagenda’s. Maar daaronder ligt een realiteit die steeds vaker schuurt. Wie vandaag als homo, lesbienne of transgenderpersoon een afspraak maakt via een datingapp, loopt het risico in een hinderlaag te belanden. En de politiek? Die blijft opvallend stil.

De afgelopen jaren zijn er meerdere gevallen geweest waarin LHBTI+’ers in Nederland doelwit waren van geweld na een zogenaamde date via apps als Grindr. Jongens die zich anders voordoen, slachtoffers die naar afgelegen plekken worden gelokt en vervolgens worden mishandeld, bestolen of bedreigd. Deze digitale lokjacht is geen incident, maar een structureel patroon dat schreeuwt om politieke erkenning en actie.

Politie: scherp, daadkrachtig – en dat mag gezegd worden

Politie Nederland uniform en wagen

Ik heb zelf van dichtbij meegemaakt wat het betekent om slachtoffer te zijn van dit soort doelgericht geweld. In mijn geval was het politieoptreden scherp, betrokken en onmiddellijk effectief. Signalementen werden direct opgepakt, er werd serieus geluisterd, sporenonderzoek opgezet en zelfs een politiehelikopter ingezet. Binnen korte tijd werd een verdachte door de politie opgespoord en in bewaring gesteld. Dat verdient erkenning. Juist in een tijd waarin het vertrouwen in instanties onder druk staat, is het belangrijk om te benoemen wanneer het goed gaat.

Maar het probleem zit niet bij de handhavers op straat. Het zit hoger.

Aangescherpte wetgeving sinds 1 juli 2025

Sinds 1 juli 2025 kan geweld tegen LHBTI+’ers zwaarder worden bestraft wanneer er sprake is van een discriminatoir motief. Een belangrijke stap in de juiste richting. Deze wet maakt het mogelijk om anti-LHBTI+ geweld juridisch als zodanig te erkennen en niet langer af te doen als ‘gewone’ mishandeling. Maar wetgeving alleen is niet genoeg. Het symboliseert erkenning, maar nog geen aanpak.

Waar blijft het politieke signaal?

In een tijd waarin veiligheid, rechtsstatelijkheid en sociale samenhang voortdurend op de agenda staan, blijft het opvallend stil als het gaat om geweld tegen LHBTI+’ers in Nederland. Natuurlijk, er zijn steunbetuigingen. Af en toe een debat in de Kamer. Een motie hier of daar. Maar structureel beleid? Een nationaal plan van aanpak? Het blijft uit.

En dat is niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk. Wie structureel zwijgt over het feit dat daders soms minderjarig zijn, georganiseerd opereren of mogelijk ideologisch gemotiveerd zijn, geeft ruimte aan een cultuur waarin haat kan gedijen.

Het politieke midden lijkt vooral gericht op ‘rust in de samenleving’, terwijl partijen aan de uitersten de toon zetten. In zo’n klimaat wordt de veiligheid van LHBTI+’ers snel een bijzaak.

Tijd voor echte prioriteit

De aanpak van dit soort misdrijven vraagt een brede inzet. Justitie en politie doen hun werk, maar dat moet gevolgd worden door politiek leiderschap. Doorlichting van online datinggeweld zou onderdeel moeten zijn van het nationale veiligheidsbeleid. Onderwijs en jeugdzorg moeten jongeren weerbaar maken tegen groepsdruk en radicalisering. En ja, ook de culturele context waarin dit geweld ontstaat, moet bespreekbaar zijn. Eerlijk en zonder politieke schaamte.

Politiek Nederland moet stoppen met enkel symbolische steun. Regenboogbankjes en Pride-posts zijn mooi, maar lossen niets op zolang daders vrij spel houden.

Wie zich op een app voorstelt als Sem, maar in werkelijkheid deel is van een plan om een LHBTI’er te vernederen, te mishandelen, te beroven en te bedreigen met een vuurwapen, is geen puber die een misstap begaat. Dat is een dader. En wie dat niet durft te benoemen, maakt zichzelf onderdeel van het probleem.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *